Zafer Alpat

HİKAYE: Türkan Saylan, ilerleyen kanser hastalığına karşı var gücüyle mücadele ederken enerjisinin son damlasına kadar çevresinde tanıdığı tanımadığı herkese halen yardımını uzatmaktadır. Hastalığının evreleri ciddi biçimde ilerlediği için, Almanya’da yaşayan ve kendisi gibi doktor olan büyük oğlu Çınar, Saylan’ın torunu Timur ile birlikte İstanbul’a gelir. Fakat annesinin evine vardığı sabah, kapıda bir grup polisi ve evin çevresini saran gazeteci kalabalığını bulur. Saylan’ın evinde, savcılık emriyle soruşturması süren bir dava süreci için arama yapılmaktadır. Timur bir yandan annesinin kanıksayıcı tavrına bozulurken, diğer yandan kardeşi Çağlayan’ın ortamı yumuşatmaya çalışan tutumuna karşı da sinirlenir. Her iki oğlu da hasta annelerine daha fazla yorgunluk ve zarar vermemesi için o günü atlatmaya çalışsalar da Türkan Saylan gene kendisi dışında durumdan etkilenen herkes için dertlenip, hasta yatağından yardım eli uzatmaya devam edecektir…

HİKAYE: 1961 yılında, memleketin en batısında güzel bir sahil kentinden, memleketin en doğusunda insanlarının sıcak ve samimi olduğu ‘’kendi halinde bir dağ köyü ‘’ne tayini çıkan batılı bir öğretmenin, Mahir’in istemeyerek de olsa köye gelmesiyle başlar hikayemiz. Mahir; korkularıyla önyargılarıyla gelir, okul binasının dahi olmadığını görünce hemen dönmek ister.. Ama dönemez. Kalmak için tek şartı vardır kızlar da okula gönderilecektir. Elele verilip okul yapılır önce… Ne sakatlık, ne fakirlik, ne farklı diller, ne ayrı kültür, ne de doğal şartlar engel olamaz onlara. ‘’Kar yağar, yollar kapanır‘’ ve köy kaderiyle, Aziz ve çocuklar öğretmenleriyle baş başa kalırlar.